Polityka Polski a zagraniczna

Jeanelle

Czy lubicie polski system i naszą politykę? Uważacie, że potrzebujemy zmian? Czy jest to powód by wyjechać?

Temat wcześniej nosił nazwę Emigracji, dlatego niektóre posty zostały jeszcze z poprzedniej.

Ashe

Mam zamiar, niestety. Kiedyś planowałam zostać w Polsce mimo wszystko, ale przerażają mnie nasze realia. Nie mam ochoty mieszkać w kraju, w którym żeby się wybić, trzeba mieć szerokie znajomości w swojej branży albo kupę kasy na łapówki. Człowiek uczy się całe życie i nic z tego nie ma, bo albo proponują mu niepłatny staż (wszystkie firmy wymagają przynajmniej dwuletniego doświadczenia w zawodzie - skąd je zdobyć, nie wiadomo - mówię tu o pracy po moim kierunku, czyli dla inżyniera budownictwa), albo 12 godzin dziennie za minimalną krajową. Połowę z tego, co już zarobimy i tak każą nam oddać. Musimy płacić na służbę zdrowia, a kiedy zachorujemy, i tak musimy sobie sami zapłacić za prywatne leczenie, bo kolejki ciągną się na miesiące i lata do przodu.

Jeanelle

Ashe, masz całkowitą rację. Do mnie samej dotarły również takie realia, już dawno, ale w 3 klasie gimnazjum na poważnie się tym przejęłam i już zaczęłam dbać o swoją przyszłość.
Dlatego obecnie wygląda to tak, że idę do szkoły z międzynarodową maturą, po której są szanse, i to dość duże, z tego, co się dowiedziałam, na otrzymanie stypendium na zagraniczne uczelnie w ramach programu IB Diploma Programme, którym ja będę iść oraz załatwione będą wszystkie certyfikaty i nie trzeba się męczyć. Język w jednym palcu i mogę emigrować. ;]
Marzą mi się Stany Zjednoczone, bądź Anglia. Jednak USA chyba bardziej. Mój znajomy ostatnio wyjechał, również szedł programem IB, tym co ja i na ostatni rok, do klasy maturalnej po prostu udało mu się dostać do szkoły w Stanach. Opiekę dostał i wyjechał sam, trzeba mieć odwagę, ale marzy mi się takie coś i będę o to walczyć.
Jeszcze nie wiem, jaką uczelnię bym tam sobie załatwiła, ale przez internet można znaleźć wszystko... Więc mam nadzieję na emigrację i spełnienie tych marzeń. A kończąc studia za granicą są dużo większe szanse na nową pracę, a tok nauki tam jest inny, lepszy. Z tego, co słyszałam to zupełnie inny świat, inni ludzie i warto się przemęczyć w szkole międzynarodowej 3 lata.

Ashe

Dokładnie. Ja zostaję tutaj jeszcze przez rok, później korzystam z programu partnerskiego mojej uczelni i przenoszę się do Norwegii, żeby tam skończyć zaczęte studia. Na start dają mi stypendium, żebym mogła się tam utrzymać, ale z tego co się orientowałam, to tam nie ma problemu ze znalezieniem dorywczej pracy dla studentki ;)

Jeanelle

Om, no to widzisz, wiesz gdzie trafisz. ;) Ja mam 3 lata na przemyślenia jeszcze i zorientowanie się co i jak, ale myślę, że wyemigruję już na start... Od pierwszego roku. Bez programu partnerskiego, bez wymiany. Po prostu.
Czy mi się uda? Nie wiem. jak będzie? Nie wiem.
Ale myślę, że warto spróbować patrząc na nasze warunki życia w Polsce, a jestem ciekawa świata i mam szansę, którą szkoda by było marnować...

Luminance

Ogólnie mówiąc, nie wiem, z jednej strony fajnie by było mieszkać za granicą, a z drugiej nie wiem, jakbym sobie poradziła na obczyźnie. Angielski znam dosyć dobrze, douczę się trochę francuskiego, prawdopodobnie zacznę niemiecki i może kiedyś wyjadę. Czy, gdzie i na jak długo? - okaże się ;)

dominique

Ja też planuje wyemigrować, kiedyś chciałam nawet zaraz po liceum, teraz trochę się waham i wolę chociaż najpierw zrobić licencjat na wszelki wypadek gdybym musiała wrócić. Najbardziej realna wydaje mi się Anglia, dobrze znam język a na studia chce iść na kierunek tłumacz j.angielski + j.francuski, więc Francja też jako tako wchodzi w grę, o ile po tych 3 latach była bym w stanie się dogadać. Zostania w Polsce w ogóle nie biorę pod uwagę, przeraża mnie życie tutaj, minimalne zarobki, życie od wypłaty do wypłaty i zero czasu na przyjemności, zero pieniędzy też, nie można sobie pozwolić na wychodzenie co weekend do drogiej restauracji, czy kupowania co miesiąc tony nowych ciuchów, wyprzedasz w Polsce to jakieś 30%, a co tam lepiej w następnym sezonie znowu to wystawić, w CCC jak się przyprzyjcie pudełkom to jest data produkcji np 2007r, nie to co za granica tam lepiej obniżyć towar niż się z tym bujać za rok.
Przy okazji nie chcę rodzić tutaj dzieci, gdzie jakaś pomoc, dofinansowanie? Marzę o trójce dzieci, ale żadnego nie chce mieć tutaj, nie było by mnie na nie stać.
Gorzej z tym że nie mam do kogo wyjechać, moja koleżanka z klasy ma siostrę w Londynie, liczę że jakoś za parę lat mogła bym ją poprosić o jakąś podstawową pomoc, załatwienie dokumentów czy coś, ale zobaczymy. Puki co planuje sobie odkładać w czasie studiów tyle pieniędzy ile będę mogła ( o ile w ogóle będę mogła ) i za to potem wyjechać, żeby mieć chociaż na pierwszy miesiąc życia.

Infinite · Wysłany: Nie 19:09, 03 Mar 2013 Temat postu:

Kiedyś nie myślałem o tym. Chyba nie miałem potrzeby, jednak teraz wiem, ze chciałbym wyjechać. Po pierwsze nasze państwo to burdel, syf to już za mało. Zdecydowanie.
Nie liczy się talent czy chęć pracy, a znajomości i "spanie z szefem". Witamy w Polsce, gdzie nie masz szans na przyszłość.
Może to sceptyczne, bo nie wiem czy w UK lub USA nie wyląduje na zmywaku. Ba, czy w ogóle uda mi się wyjechać.
Po drugie, fajnie by było wyemigrować już na studia, ale raczej się nie uda. Pewnie będę łapał pierwszą wymianę. Trzecie, Polska nie oferuje kształcenia w modzie. Przynajmniej nie pod takim kątem jakbym chciał i to co chwiałbym robić w ojczyźnie ma poziom sięgający dna.

Chcę spróbować za granicą. Tutaj raczej niczego nie osiągnę.

Roks · Wysłany: Nie 19:42, 03 Mar 2013 Temat postu:

Mnie tachają od jakiś 8 lat do Anglii, ale max. siedziałam tam 2tygodnie. Nie mam zamiaru jechać tam na stałe, głównie przez to, że nie zostawie tutaj przyjaciół. To oni mnie tutaj trzymają.

blairs · Wysłany: Pon 2:05, 04 Mar 2013 Temat postu:

Nie mam zamiaru emigrować i denerwuje mnie, że ludzie się kształcą za pieniądze polskich podatników (podstawówka, gimnazjum, liceum - ok. 150 tyś.), potem studia (np. medycyna 500 tyś., ekonomia 200 tyś.) i lecą na obcy kapitał robić, a krajowi się nic nie zwraca.

Ashe · Wysłany: Pon 9:02, 04 Mar 2013 Temat postu:

A czyja to jest wina? Gdyby kraj miał nam coś do zaoferowania, to byśmy nie wyjeżdżali. Ale nie mam zamiaru zasuwać jak pierdzielona mróweczka za minimalną krajową, robić uprawnienia, studia i kursy tylko po to, żeby ktoś dostał moje stanowisko za to, że jest kuzynem-żony-stryja-brata, czy whatever. Nie mówiąc już o warunkach pracy, bo to też jest śmieszne.

Buszek · Wysłany: Pon 12:00, 04 Mar 2013 Temat postu:

Ja marze sobie o powrocie do Polski normalnej. Bo sztuką nie jest pójście po najcieńszej linii oporu. Bo sztuką nie jest wyemigrować, a sztuką jest polepszenie sytuacji w kraju. Blairs ma rację - uczycie się za państwowe pieniądze, a później nic nie chcecie dać w zamian. Coraz więcej osób chce wyjechać, a później się dziwicie czemu jest coraz gorzej. Przecież w pewnym stopniu obecna sytuacja jest taka jaka jest, ponieważ nie ma siły napędowej (zaraz powiecie, że nie ma pracy dla osób młodych). Zaryzukujcie - załóżcie własne firmy (ale większość żyje w myśl "Przezorny zawsze ubezpieczony" - brzydzę się tym). To od nas młodych zależy przyszłość! W sprawie acta tyle osób wyszło na ulice, więc wyjdźmy teraz też z bejsbolami i pogońmy tych klaunów z Wiejskiej.

Jeszcze jedno - uczycie się za państwowe pięniądze i chcecie wyjechać - odrazu idźcie uczyć się do innego kraju. Przynajmniej się zaoszczędzi.
Ludzie walczyli i umierali, abyśmy mogli rozmawiać po Polsku.

Dulcem · Wysłany: Pon 16:19, 04 Mar 2013 Temat postu:

Oo ja za dwa miesiące będę absolwentką sekcji dwujęzycznej, w maju będę zdawać maturę międzynarodową oraz hiszpańską i tak, myślę o emigracji.
Nie wiąże się to nawet z sytuacją polityczną i ekonomiczną bo wcale nie zabieram się do kraju z lepszą a nawet gorszą sytuacją materialną, ale znając hiszpańskie realia, nawet tej sytuacji jak człowiek chce pracować to da sobie tam radę. Żyjemy w ciężkich czasach jeżeli chodzi o tak proste sprawy jak zapewnienie sobie i rodzinie dobrego bytu (w porównaniu do poprzednich czasów, gdzie głównym i nieosiągalnym dobrem była wolność) więc niestety ludzie emigrowali, emigrują i emigrować będą.

Infinite · Wysłany: Pon 17:24, 04 Mar 2013 Temat postu:

Buszek · Wysłany: Pon 17:53, 04 Mar 2013 Temat postu:

Najłatwiej jest wyemigrować. Na firmę zawsze można dostac dofinansowanie z UE. Bo widzisz - "Kto nie ryzkuje, ten nie je".
Edukacja to coś co daje Ci państwo - a ty co możesz dać (emigracje?).
Nie mowię, że byliby pozytywnie nastawieni, ale oni w przeciwieństwie do Ciebie coś zrobili, aby było lepiej.
Śmieszy mnie to, że ludzie potrafią ruszyć dupę i walczyć, aby nie wprowadzać acta, a żeby coś zmienić to nie ma komu.
Tak dokładnie młodzi powinni to posprzątać - chodź ze mną z kijami bejsbolowymi i pogońmy tych bandytów z Wiejskiej (oczywiście kilkadziesiąt tysięcy ludzi jak nie miliony powinny iść z nami, ale mają takie nastawienie jak ty!)